ناباور، سیدیحیی هاشمی

دستش را از زیر سرش درآورد و رو به سقف اشاره کرد. بعد از اینکه دستش را چرخاند گفت:

« اگر ما اینجا باشیم، مهدی درست اونجاست. نه؟ »

حبیب به انگشت محمد که رو به قسمتی از سقف ایستا مانده بود نگاه کرد.

ادامه داد: « مگه بد میگم؟ همه جا رو گشتیم، فقط می تونه اونجا باشه. »

نگاه حبیب روی صورت محمد خیره مانده بود. نور چراغ های بیرون از کنار پرده، می گذاشت که گود کنار چشمانش را خوب ببیند.